Γοργόνα της μοίρας

Δημιουργός: boofox, Voula

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γοργόνα της μοίρας που κοιτάς το ηλιοβασίλεμα,
καθισμένη στης καρδιάς μου τα βραχώδη όρη,
όταν το κύμα των ματιών μου σ' ακουμπά,
θάλασσες γίνοντε των σκέψεων οι δρόμοι.

Και κολυμπάς μέσα σε θάλασσα δακρύων
και με βυθίζεις σε ψυχής ωκαιανούς,
για να μαζέψω απ' τα κοράλλια τα αντίο,
που με βουλιάξαν σε απέραντους βυθούς.

Και μου θυμίζεις μ' ένα βλέμμα τα σημάδια,
που οι πληγές τους κι αμα κλείσαν με πονάν,
που με το χρόνο έσβησαν στα άπειρα μου βράδια
μα με μια σκέψη μου ματώνουνε ξανά.

Γι' αυτό της μοίρας μου γοργόνα τώρα εσύ,
που κολυμπάς μέσα στ' απύθμενα μου λάθη,
τα μυστηκά που έχω κρύψει αν θα δεις,
θα καταλάβεις γιατί έχασα τη μάχη.

Κι αν μου στερήσεις την ανάσα της ζωής,
που στον απέραντο βυθό μου έχω χάσει,
αρκεί που εσύ όπου κι αν πάω με οδηγείς
και τη ματιά μου η μορφή σου έχει στεγάσει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-07-2010