Μια Κυριακή

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έλα αν θες με του ανέμου τη μορφή
μες το ασκί μου να σε κρύψω αγριεμένο.
Σ'ενός τυφώνα να σε πίνω τη στροφή
όπως το ξύλο που αντέχει το καρφί,
το σκουριασμένο.

Έλα αν θες σαν ένας δαιμονας μικρός
μέσα στην άπλα των σωμάτων να κουρνιάσεις.
Κι αν σε βαραίνει των ανθρώπων ο σταυρός
με τη χολή που αναδίνει ο αφρός,
να με κεράσεις.

Σαν τον Χριστό, κάνε με εμέ Γεθσημανή,
γονατιστός την προσευχή σου άφησέ μου.
Κι όταν ανοίξουν,να σε κλείσουν οι ουρανοί,
θα'μαι το αίμα στου μανδύα το πανί
Εγώ χρυσέ μου.

Κι αν δεν το θες να είμαι εγώ ό,τι κι εσύ
τότε θυμήσου, σώμα κι αίμα ήμουν κι είσαι.
Με της αγάπης μας το πιο γλυκό κρασί,
μια Κυριακή μισός εσύ κι εγώ μισή,
τους φόβους λύσε.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-08-2010