Νικοτίνη

Δημιουργός: lactula26, Στέλλα Κ./Faceb:Stella Kampani

Καλημέρα σε όλους!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέσα σε σύννεφα καπνού χάνεται ο πόνος μου
και μες στα δάχτυλα τσιγάρα ταξιδεύουν .
Μία φωτιά , μία ανάσα κι ανασταίνομαι
και τα τσιγάρα στο πακέτο λιγοστεύουν .
Φεύγουν τα βάσανα για λίγο , ξεμακραίνουνε .
Φεύγει για λίγο ο καημός κι αναστενάζω .
Θέλω να ‘ρθει ξανά το γέλιο , μα είναι δύσκολο
γιατί στις λύπες δίχως κάπνα εγώ τρομάζω

ΡΕΦΡΕΝ
Έχω απόψε συντροφιά τη νικοτίνη μου,
μία παρέα που για χρόνια με αντέχει .
Κάθε βραδιά , κάθε ξημέρωμα , στη λύπη μου
από γαλήνη κι αντοχή δίνει ό,τι έχει .

Για μια ζωή ό,τι είχα πάντα τους το έδινα .
Είχα καρδιά σ’όλους τους έρωτες μεγάλη .
Και στις φιλίες και στο χρήμα εγώ δόθηκα ,
Μα η ζωή είναι μικρή , δεν έχει άλλη .
Τυχαία παίχτηκε και μ’ενανε η μοίρα μου
έφερα ντόρτια κι η ζωή μου μία θλίψη .
Κι η μόνη φίλη που μου στάθηκε στα δύσκολα ,
ήταν η κάπνα . Ούτε μάνα , ούτε χασίσι .


ΡΕΦΡΕΝ
Έχω απόψε συντροφιά τη νικοτίνη μου,
μία παρέα που για χρόνια με αντέχει .
Κάθε βραδιά , κάθε ξημέρωμα , στη λύπη μου
από γαλήνη κι αντοχή δίνει ό,τι έχει .


Τι κι αν η ανάσα μου μοιάζει μ’ ένα νεφέλωμα;
Τι κι αν η κάπνα την ψυχή μου τη μαυρίζει;
Εγώ Ζωή πεθαίνω το ξημέρωμα
γιατί όσα μου ‘ταξες εσύ δεν τα ‘χω ζήσει…




Στέλλα Καμπάνη
03/07/2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-08-2010