0 – 1... 0

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

... θυμάρι ρίχνω στις φωτιές... (Ε.Φ.)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

0 – 1... 0



Ξημέρωσες πάλι
Σ’ ένα δρόμο σκαμμένο, γεμάτο λακκούβες
Όλος δικός μου
Τα σανδάλια μου φόρεσα
Μη ρωτάς
Στό ‘χα τάξει
Πάνω στα χαλίκια θα τα εξοντώσω
Και θα μετράω ανάποδα

... δέκα, εννιά...

Έσπασε ο πάγος πάνω στα χείλια
Δίπλα στο θέλω
Σε θέλω
Σπάνε τα χείλια
Μικρές αγιάτρευτες ρωγμές
Πάγος
Θα στάξει η καταιγίδα στο χώμα

... οχτώ, εφτά...

Κοιτάζω κάτω
Μια γροθιά σφιγμένη
Απόρθητη
Απομένει ακόμα πάνω στο χέρι σου
Κι εγώ κάτω
Κοίτα

... έξι, πέντε...

Πιο κάτω
Έλεγα πως μου πήγαινε η θάλασσα
Ως την άκρη σου κολύμπησα πριν ναυαγήσω
Με παντιέρα παιδική
Κι η πυξίδα που νόμιζα χαλασμένη
Ήταν εντέλει ψεύτικη
Και πως να ζήσουνε αυτοί καλά;

... τέσσερα, τρία...

Τέταρτο
Μισό
Ποιος περιμένει;
Στο επόμενο λεπτό θα χτυπήσει το τηλέφωνο
Και θα ‘σαι εσύ
Χτύπα
Χτύπα
Βιάστηκα
Μισό σπυρί απ’ τ’ όνειρο είναι
Δεν έχω
Δε βιάζομαι
Χτύπα

...δύο...

Αν οι σφυγμοί μου γίνουν εκατό
Θα είσαι εσύ
Δε θα τρέξω
Δε θα κουνηθώ
Αν είσαι θα γίνουν
Ανάποδα πάλι
Χτύπα
Χτύπα

... ένα...

Δαφνοστεφανωμένο και πρώτο
Ξέχωρα από τ’ άλλα
Για μια θέα ξεκούραστη ξεκίνησε
Ώρες περπάτησε
Μέρες
Νύχτες
Προπαντός νύχτες
Μα η κορυφή το γέλασε

...μηδέν...

Χτύπα

...
...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-08-2010