Η μοναξιά του έρωτα

Δημιουργός: φλοισβος, Δημακάκος Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εσύ μ’ έχεις ξεχάσει
Μα εγώ δεν σ’ έχω αλλάξει
Στην άκρη της ψυχής μου
Ακόμη σε κρατώ

Γεννήθηκα από στάχτη
Γι’ αυτό και λέω εντάξει
Σε ότι με πληγώνει
Κι ακόμα αγαπώ

Έλα να δεις που κρύβομαι λίγο πριν ξημερώσει
Πριν βγει ο ήλιος στ’ ανοικτά και τα φτερά μου λειώσει
Έλα να δεις πως γίνομαι, σκιά μέσα στη σκόνη
Πρέπει να είναι η μοναξιά που με θυμάται ακόμη

Τα μάτια σου χρυσάφι
Κανείς πια δεν τα ψάχνει
Και συ αναρωτιέσαι
Τι έφταιξε γι’ αυτό

Χαμήλωσε το βλέμμα
Και κοίταξε το ψέμα
Στα λόγια μου μην ψάχνεις
Να κρύψεις το κενό

Δώσε μου κάτι να πιαστώ τώρα που η γη στεγνώνει
Πρέπει να είναι η άνοιξη που τ’ άστρα χαμηλώνει
Δώσε μου μια αναπνοή λίγο πριν με σκοτώσεις
Ήρθε καρδιά μου η στιγμή και συ να με προδώσεις…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-09-2010