Σ'α-γα-πώ

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φεύγει ο καιρός
σπάει τ’ αστάχυ στον αέρα η φορά του βαρδάρη.
Μια φθινοπωρινή επιούσια σύναξη
κι ο ήλιος σπαρταράει μες στα δίχτυα
που του ρίχνουν τα μάτια σου.
Φως και αισθήσεις για δυο, την ώρα
που αποκαμώνεται η πλάση
-αυτό είναι αγάπη-
να ανοιγοκλείνεις τα χέρια και να αγγίζεις θεό
-ακόμα κι αν λείπει-
Αυτό είναι αγάπη, να στέκεσαι δυο στιγμές μόνο
πριν το αντάτζιο της ομίχλης σε σκεπάσει
φάρος στημένος στο ανάμεσο του χάους.
Κι ας φεύγει ο καιρός, αυτός είναι αγάπη:
η πρώτη ρυτίδα στο φιλί
η τελευταία συλλαβή του σ’α-γα-πώ
-Πες το ξανά μαζί με εμένα-
να δεις που νίκησε η πυξίδα το σημάδι του καιρού
κι έμεινες μόνος οιωνός εσύ , εσύ για εμένα.
Σ’α-γα-πώ ψιθυριστά, όπως μιλάει η νύχτα
στα σεντόνια της αυγής
-κουλουριασμένοι ακόμα-
Μίλα μου. Κι ας έφυγες ακόμα. Μίλα μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-09-2010