Ο μαρμαρινος ταξιδευτης

Δημιουργός: dr.rockthan, θανασης κρουσταλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][I][I]Ενας μικρος μαρμαρινος
ταξιδευτης,
εκρυψε το προσωπο
με τα μακρυα παγωμενα του
χερια,

Ποσο γρηγορα..
περασαν αληθεια οι αιωνες
στην αχρωμη πελωρια αιθουσα
χωρις ουτε μιαν ηχο.

Ξημερωναν τ΄απογευματα
και νυχτωναν οι αυγες
σιγα, θαμπα,
σιωπηλα και θαρραλεα...

Στο μεγαλο πετρινο
θεατρο
θαρρεις ακουγεται ακομα
το προοιμιο,
η επικλιση στη μουσα...

Περασε ομως γοργα,
η εποχη του ανθρωπου.
2000 χρονια τωρα
καθως περνα,σαν ετοιμη.!! απο τοτε.

Τα παγωμενα του χερια,
του θυμιζουν τους πολεμους,
τα μεγαλα κρυα στις εκστρατειες
τους νεκρους , τους τιμημενους..

Θελει να κλαψει, αλλη μια φορα
μα εχει πετρωσει το προσωπο του
θελει να αγαπησει απ την αρχη,
αλλα χορταριασε το μαρμαρινο του στηθος.

Σιγα, σιγα
μαζευονται κι αλλα μαρμαρα,
σιγα σιγα,
τελειωνουν κι αλλες εποχες.

Ετσι πεθαινουν αραγε
οι ασθησεις;
ετσι μας κερδιζει
το κενο;

Κλαιει για τ΄αλλα
μαρμαρινα παιδια
πως θα πετρωνουν οι καρδιες
κλαιει..πως χορταριαζουν.

Ειναι το ξημερωμα
της χαμενης μας εποχης.
ειναι νωρις ακομα..
και εχει κρυο...

Κι ο μικρος μαρμαρινος
ταξιδευτης
δεν μπορει πια να αγγιξει
το μαρμαρινο του.. προσωπο......






θανασης Κρουσταλης[/I][/I][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-09-2010