Ελπίδες θολές

Δημιουργός: αυγουστης, Αυγουστής Μαρούλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γυρνάω στο σπίτι από δύσκολη μέρα
γραφείο, κατσάδες, διψάω γι΄ αέρα
στον ύπνο το ρίχνω, δεν θέλω φαϊ
ας κάνω πιο κράτει, γιατί έχω πρηστεί.

Κοιμάμαι και βλέπω τα κόκκινα βέλη
που ρίχνει ο ήλιος, το σώμα μου θέλει
καυτά να βαφτίσουν, να κλείσουν πληγές
μ΄ αθάνατο αίμα το αδρό λυκαυγές.

Ο σκύλος μ΄ αγάπη το πόδι μου γλύφει
ξυπνάω μα βλέπω τα άγρια στίφη
διαρκώς πλησιάζουν σαν σφήκες τρελές
δουλειές, εφορίες και χρέη από χθες.

Να βγω, να φωνάξω και ποιος θα μ΄ ακούσει
τα πάντα τυλίγει αόρατο πούσι
κι αν όνειρο δίνεις ελπίδες θολές
ξανά να με πάρεις, μπροστά μου έλα βγες!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-09-2010