Ηττημενη

Δημιουργός: curious

A happy vicar I might have been two hundred years ago,to preach upon eternal doom and watch my walnuts grow .E.B.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η ψυχη θωρει με αλλα ματια μυστικα ,

αυτο , που εσυ αποκαλεις ωραιο ,

αυτη , το προσπερνα !




Το αιωνιο φως θα προσκυνα .

Την πρωτη ουσια , την ενωση με το θειο ,

ποτε δεν λησμονει ,

οσο στο σκοταδι κι αν περιπλανηθει ,

παιδακι αθωο , εξαπατημενο .



Δεν με δελεαζεις , με τα θελγητρα σου ,

τα φτηνα , τα υπερτιμημενα .

Και τα χυδαια φτιασιδωματα ,

τα περιτεχνα παρουσιασμενα .

Ολα παροδικα , με μια κινηση ,

στον ανεμο σκορπισμενα .




Εξοδο ηρωικη , αναζητω ,

χωρις συμβιβασμο .

Κι απο ψηλα , μου λενε .

--- Μεχρι εδω ! Το ηρωικο ,

το ' χουμε , για αλλον φυλαμενο !




Αυτο , ειναι απ' ολα πιο πικρο ,

γιατι το ηρωικο , το ' χω σκοπο ,

ταμα κρυφο , κερι θυσιας αναμμενο .




Ο δρομος για την κολαση ειναι ευκολος ,

φαρδυς και φωταγωγημενος ,

για σενα το λεω ... που πασχιζεις ,

παριστανεις τον οδηγητη , τον δασκαλο ,

τον καθοδηγητη ... τον μεθοδικο και εμπνευσμενο .




Να μην κουραζεσαι αδικα ,

το σκοτεινο , το δολιο και μιαρο ,

μπορω και μονος να το βρω .

Το δυσκολο ειναι μακρια να κρατηθω

κι αλλο μονοπατι να διαλεξω

κι οχι το σηματοδοτημενο .




Καθησε ησυχα , στη γωνια σου δαιμονα ,

δεν ηρθε ακομη ο καιρος ,

τον εαυτο και την ψυχη ,

στο σκοτεινο βασιλειο της κολασης ,

να παραδωσω .




Ακομη μια μερα χρειαζεται , να ξημερωσω .

Να στρεψω το βλεμμα και το σπαθι το παγερο ,

με χερι σταθερο να ξεθηκαρωσω ,

το πεπρωμενο και την αληθεια μου ,

να δικαιωσω .



Κι υστερα η κριση αμειλικτη ,

σε τουτη την ψυχη , ζωη και υπαρξη ,

στα ταρταρα να παραδωσω .




Κι ο δαιμονας , οδυνηρος βασανιστης --- φιλομειδης ---

το εισιτηριο γελωντας μου κραδαινει .

Στον παραδεισο γεννηθηκε η ψυχη και τωρα ...

στην κολαση οδηγειται , ηττημενη .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-10-2010