Τ' ατέλειωτα νυχτέρια μας…

Δημιουργός: aprobleptos, Γιώργος

Την καλημερα μου & καλη εβδομαδα σε ολους/ες

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αγρίμι
η σιωπή σου
έρχεται & φεύγει
ο ύπνος δραπετεύει
τον λογισμό παιδεύει.

Ξημέρωμα,
η ώρα τρεις
... ακόμα δεν κοιμάμαι,
η απουσία σου ληστής
να κοιμηθώ φοβάμαι.

Αναιρώ
και αναιρούμαι
μες του μυαλού σου
τις γυάλινες ρωγμές
... τα χιλιόμετρα
από μεταλλικές σιωπές

Που πήγαν
που ξεστράτισαν
οι θεϊκές στιγμές
η μέθη & τα λόγια,
τ' ατέλειωτα νυχτέρια μας…

Τώρα
κρατώ
το χαμόγελο σου,
ταξιδεύω μέσα σ’ αυτό
προς το παρόν,
μου είναι αρκετό....

Αύριο,
ποιοι καταρράκτες
ποιοι σεισμοί
θα δονούν την καρδιά,
που απίθανο
τώρα φαντάζουν....

12-12-2010

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-12-2010