Δημήτρης Καραμάνος (1929-2010)

Δημιουργός: χρηστος καραμανος, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ

ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΡΑΜΑΝΟ, ΠΟΥ ΑΠΕΒΙΩΣΕ ΣΤΙΣ 28 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένας πατέρας γεμάτος φως,
για μένα ολόκληρος ο ουρανός,
μεγάλη δύναμη μούδινε πάντα,
και τα εμπόδια κάναν στην μπάντα.
-
Στις 28 Δεκέμβρη το φως εχάθη,
τόδα που έφευγε στα ουράνια βάθη,
και μια ψυχούλα, πήγε στα αστέρια,
του πατερούλη μου, πούχα στα χέρια.
-
Την ευτυχία είχα, νάμαι μπροστά,
στο ταξίδι που άρχιζε, για μακριά,
ένοιωσα την τελευταία αναπνοή του,
είδα πως τέλειωσε, όλη η ζωή του.
-
Μέγας άνθρωπος, με όλη τη σημασία,
μία τεράστια του κόσμου μας αξία,
από φτωχός τσοπάνης, μικρός ξεκίνησε,
μα την πλουτοκρατία δεν επροσκύνησε.
-
Έμαθε γράμματα και αγωνίστηκε,
τους πλουτοκράτες δεν τους χαρίστηκε,
στα βουνά σαν Επονίτης, τους αντιπάλεψε,
σαν επιστήμονας μετά, παντού τους πάλεψε.
-
Στην εθνική αντίσταση, έδωσε την ψυχή του,
στην αντιδικτατορική πάλη, κομμάτι απ τη ζωή του,
για την ειρήνη πάλευε, νύχτα και μέρα,
ήταν λαμπρό παράδειγμα καλού πατέρα.
-
Και στη δουλειά του, πρόσφερε πράγματα,
τα συγγράμματά του, βγάζουν διδάγματα,
την δικαιοσύνη και την ισότητα είχε για όπλα,
όμως το σύστημα, είχε γι αυτόν, μεγάλα κόλπα.
-
Κομμουνιστής από τους λίγους, χωρίς φοβίες,
πόσες δεν έζησε, μαρτυρικές ιστορίες,
τον έκρινε το σύστημα, ως -μη νομιμόφρων-,
και τον απέλυσε, ζητώντας να γίνει σώφρων.
-
Αγάπη δίδασκε, προς τους ανθρώπους,
πράος κι ευγενικός, πάντα στους τρόπους,
στη μόρφωση έσπρωξε, τα τρία παιδιά του,
κι αυτό ήταν πάντα, η κρυφή χαρά του.
-
Στα ιδανικά του πιστός, προσηλωμένος,
για τις ωραίες απόψεις του, καταδιωγμένος,
ποτέ δεν λύγισε, ο αιώνιος αγωνιστής,
ήταν μεγάλος, των ιδεών του, μαχητής.
-
Πιστός στο κόμμα του, στο ΚΚΕ,
ποτέ δεν κάθισε, στον καναπέ,
πάντα στους δρόμους, αγωνιζόταν,
τους πλουτοκράτες, δεν τους φοβόταν.
-
Η σπορά που έριξε έπιασε τόπο,
και δεν χρειάστηκε μεγάλο κόπο,
γόνιμο έδαφος, βρήκε κοντά του,
κομμουνιστές και τα τρία παιδιά του.
-
Με το διάλογο, μου έλεγε, θα πείσουμε,
είμαστε ανώτεροι, θα τους κερδίσουμε,
τα οράματά μας είναι τα όνειρα των εργατών,
εκεί χτυπάει η καρδιά των κομμουνιστών.
-
Παρακαταθήκη άφησε, σε όλους εμάς,
Χρήστο, ποτέ μην πάψεις, να πολεμάς,
αυτό το σύστημα, παιδί μου, πρέπει να αλλάξει,
η εκμετάλλευση να καταργηθεί, τώρα στην πράξη.
-
Είμαι στα χνάρια σου, Γλυκέ, Καλέ Πατέρα,
στην ψυχή σου ορκίζομαι, που είναι στον αέρα,
τον κόσμο της εκμετάλλευσης, θα τον παλέψω,
και είμαι σίγουρος, πως θα τον ξεπαστρέψω.
-
Κοιμήσου ήσυχος, Πατέρα, πολύ αναπαυμένος,
κρατάω την σκυτάλη σου γερά κι ευτυχισμένος,
ο κόσμος που ονειρεύτηκες, σε λίγο ξεπροβάλει,
ο κομμουνισμός επίκαιρος, στις μέρες μας και πάλι.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-12-2010