Θηλιά

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πήγε εφτά κι εγώ ακόμα επιμένω
Σαν το τσιγάρο που αρνείται να πεθάνει
Μες το τασάκι με τη στάχτη σκορπισμένο
Ανάβει ακόμα προσπαθώντας ν’ ανασάνει
Παίζει μια μπάντα κάτι blues μεθοπνιγμένα
Κι οι μουσικές ηχούν στ’ αφτιά μου στοιχειωμένες
Σαν κάτι λόγια που τα είχα ξεχασμένα
Σαν τις παλιές μου Κυριακές τις μπερδεμένες…

Μες το δωμάτιο ο αέρας φέρνει βόλτες
Στις χαραμάδες ο καπνός κρύβει τον πόνο
Έχω ξαπλώσει με το τζιν και με τις μπότες
Και το ρολόι μετρά αδιάφορα το χρόνο
Με πιάνει πάντα τέτοιες ώρες μια μανία
Κι όλο σκαλίζω του μυαλού μου τα συρτάρια
Άλλοτε πάλι με κοιτάζω μ’ αηδία
Μες τον καθρέφτη με τα μάτια μου τα άδεια…



Έχω πεθάνει εφτά φορές κι όμως το ξέρω
Σαν ξημερώσει θα ‘μαι πάλι ζωντανός
Κι αν έχω γίνει ότι μισώ χωρίς να θέλω
Μετά την μπόρα λεν αλλάζει ο καιρός
Κι ίσως ν’ αλλάξω ένα απόγευμα ποιος ξέρει
Ίσως την βγάλω την θηλιά απ’ το λαιμό
Κι αυτό το ψέμα που στο αίμα ταξιδεύει
Γίνει μια θάλασσα γεμάτη ουρανό…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-01-2011