Η μάγισσα

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με μάγεψες με ψέματα και με φιλιά
κι αλαλιασμένος στέκω στ’ άσπρα σου σκαλιά.
Να σ’ έχω, να μη σ’ έχω, να σε γνοιάζομαι,
τον πόνο σου ν’ αντέχω, να σε χρειάζομαι.

Στα δάση τ’ όνομά σου, τώρα αντιλαλεί
κι αλίμονο, σε θέλουν άνθρωποι πολλοί.
Ζηλεύω σαν τους πεύκους, σαν τους έλατους,
τις τόσες τους φωνές, τα πηγαινέλα τους.

Εσύ μιαν άδολη έχεις, μιαν αγνή καρδιά,
κι ας μάγισσα σε λένε τα μικρά παιδιά.
Μακριά από μένα τρέχεις και ξανάρχεσαι,
τον κόσμο μου θες ν’ άρχεις μα και ν’ άρχεσαι.

Αλήθεια, ποιο βοτάνι μού ’δωσες να πιω,
ποιο πιο πικρό φαρμάκι που δεν ξέρω, ποιο;
Μες στη φωτιά να πέφτω και να ψήνομαι
κι απ’ την αρχή μετά, να ξαναγίνομαι.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-02-2011