Σύννεφα

Δημιουργός: merlin17254, Γιωργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σύννεφα

Μαζεύτηκαν τά σύννεφα, στού ορίζοντα τήν άκρη
κι από τής Βάσως τήν καρδιά ,κρυφοκυλά ένα δάκρυ.
Βλέπει αντάρα νάρχεται καί πώς νά τήν προλάβει.
Τρέχει ευθύς στήν έκκλησιά καί μιά λαμπάδα ανάβει.

Προσεύχεται καί εύχεται, ή μπόρα νά περάσει
καί όλα αυτά πού αγαπά, στό τέλος μήν τά χάσει.
Τό είχε δεί τό όνειρο, πού γύρισε εφιάλτης.
Ξεκίνησε τόσο καλά κι έγινε ψυχοβγάλτης.

Ευτύχησε καί έζησε, μεγάλα καλοκαίρια,
μά τώρα ό ήλιος κρύφτηκε καί βγήκαν τά μαχαίρια.
Σοβάρεψε τό πρόσωπο καί κρύωσε τό βλέμμα
καί μές στά φύλλα τής καρδιάς ,επάγωσε τό αίμα.

Κόπηκαν τά χαμόγελα, τά γέλια τών δικών της
καί λένε λόγια άσχημα, γι αυτήν καί τό ποιόν της.
Μάθανε πώς τά έμπλεξε κι αυτή μέ παντρεμένο
κι είχε δεσμό ερωτικό, πολύ καιρό κρυμένο.

Καθόλου δέν τούς ένοιαξε, άν ζούσε ευτυχισμένα
καί όλοι τής εφέρθηκαν, σκληρά καί οργισμένα.
Είπαν πώς ήταν άτιμο κι έπρεπε νά τελειώσει,
μά τέτοια αγάπη δυνατή, δέν είχε ξανανοιώσει.

Τό σκέφτηκε καί κάθισε κι έγραψε ένα γράμμα.
Καί σ όλους ανακοίνωσε ,πώς τόχε κάνει τάμα,
νά μήν αφήσει νά χαθεί, κανένα καλοκαίρι.
Νά ζεί μ αυτόν πού αγαπά, κι ό κόσμος άς τό ξέρει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-02-2011