Κόσμος βουβὸς

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σὲ ποιά γαλήνη θεὲ θ' ἀκουστεῖ ἡ φωνή της
κι ἡ βροχὴ στὴ σιωπὴ καὶ στὰ λὸγια
ἄστρο καὶ μοίρα μου ἀποσπερίτης
ροβινσῶνες στιγμὲς και ρολόγια
τῆς καρδιᾶς μου μετρᾶνε χειμῶνες
θα γυρνᾶνε διαρκῶς μὲς τὸ νοῦ
καὶ τὰ χρόνια θὰ λένε θυμήσου
νικητὲς ἑνὸς κόσμου βουβοῦ
μαριονέτες σκιὲς ποὺ λυγίζουν.

Δὲ μ’ ἀκοῦς ποὺ μιλάω στὴν μπόρα
δὲ μ’ ἀκοῦς ποὺ μιλῶ στοὺς θεοὺς
ὅλα λένε ἀλήθεια πιὰ τώρα
εἶμαι δέντρο σὲ χίλιους γκρεμοὺς
εἶμαι ἐδῶ ἕνα δέντρο πού γέρνει
θὰ πετάξω μὲ χίλιους καημοὺς.

Κι ὄμως εἶμαι ἐδῶ κι ὄμως εἶμαι ἐδῶ
εἶμαι ἕνας κορμὸς γυμνὸς
το θεό μου ζητῶ νὰ ἀγγίξω
καὶ γιὰ αυτὸ δε μιλῶ, δὲ μιλῶ
μέρες καὶ νύχτες στὸ μυαλὸ
μόνο ένα ἐχθρὸ παλεὺω
θὰ ‘μαι μάλλον ἐγὼ.

Μόνον ὁ βοριὰς παλεύει, μόνον ὁ βοριὰς
ποὺ τὰ φύλλα τὰ σκορπᾶ καὶ τὰ μαζεύει
τίποτα στὰ χέρια δὲ κρατῶ
μόνο ἡ ἀνατολή ‘μερεύει
εἶναι ἡ ώρα ποὺ σε φέρνει καὶ πονῶ
φλόγες κόκκινες δὲ στέριωσαν στὴ γῆ
βρήκαν ἅνεμο, ταξίδια μαγεμένα
στὸ ἴδιο σημείο ἡ ίδια φυγὴ
μέρες νύχτες στὸ μυαλὸ τὰ εἰπωμένα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-02-2011