Τετελεσθαι

Δημιουργός: Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης

οι δυο πρωτοι στιχοι απο ενα ποιημα του Γιαννη Αναστασακη.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήττες πολλές στη ζωή
μα τούτη 'δω απρόσμενη, αναπάντεχη
Μια ήττα στα μάτια του Θεού και των ανθρώπων
Ειδικά στα μάτια τα δικά σας αγόρια μου.
Πόσο πολύ ντρέπομαι να σας αντικρίσω...

Ο ουρανός αίθριος καταγάλανος
στα πόδια μου υποταγμένη η πόλη.
Δίπλα μου ένας λεοντόκαρδος.
Μέσα μου ένα μούδιασμα μια αμηχανία
που ίσως προστατεύει τη λογική μου.
Με θάνατο μοιάζει, με κηδεία.
Όχι ένας θάνατος που μηδενίζει το μέλλον
αλλά ένας θάνατος που θάβει το παρελθόν.
Δεκαξι χρόνια πέταμενα ή για να είμαι πιο δίκαιος...
Τριάντα δύο είναι τα χρόνια!
Η ζωή μου ΚΑΙ η ζωή σου χαραμίστηκε.
Το μόνον άξιον: Της ζωής η μεταλαμπάδευσις.
Όχι, το τέλος δεν ήρθε σήμερα.
Απλά κάποιος έδωσε έναν αριθμό πρωτοκόλλου.
Πόσο γρήγορα τελειώσαν όλα!
Διαδικασίες συνοπτικές, όρκοι υπερφίαλοι
που θα αθετήσουν όρκους αιώνιους.
Μέσα μου γελάω... Γιατί θα τους πιστέψετε!
Πέντε-έξι "ναι", ένα "όχι"
(μετά και τη δική σου επιβεβαίωση)
άλλα δύο "ναι" και μετά το τέλος.
Το τέλος, το τέλος, το τέλος...

Αποχωρούμε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο
όπως τότε που πρωτοσυναντηθηκαμε.
Δύο ξένοι...
Σε κοιτάω στα μάτια, σου σφίγγω το χέρι.
Και σου λέω ένα βαθύ ευχαριστώ για ολα.
Στο μυαλό μου κολλημένο ένα τραγούδι
που μιλάει για το ψύχος το δριμύ των χωρισμών
των χωρισμών.
Του χωρισμού μου...
Και μια φράση ευαγγελικη:

ΤΕΤΕΛΕΣΘΑΙ
[align=center][align=left][align=center][/align][align=center][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-02-2011