Θυμάσαι;

Δημιουργός: Adamopoulos Andreas

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θυμάσαι πως ήταν στην αρχή;
Αργά η βροχή,
αργά η βροχή...

...Θυμάσαι;

Ήμουν ξένος που πρόσφερα μέθη χωρίς
αντάλαγμα μα στάθηκες μια παρέα σε
άνθρωπο κομμάτια σπασμένων ονείρων.

Θυμάσαι;

Τα παλιά μας πόδια πως πατούσαν της πόλης
τα βρώμικα νερά και όλα έδειχναν έρωτα βαθύ
και ωραίες μέρες χωρίς τέλος.
Θυμάσαι πως μεθούσαν οι ψυχές μας με άγνοια
άριστη και σύννεφα μας οδηγούσαν πάντα στο
ίδιο χρώμα.

Θυμάσαι;

Απολαύσαμε νύχτες που τ'άστρα γιόρταζαν
και σε δροσιές τα κορμιά μας καλούσαν.
Θυμάμαι μου έλεγες,θα ταξιδεύουμε πάντα με
αέρα και το ταξίδι θα έχει πάντα τροφή την αγάπη
που δένει την κάθε μέρα που θα είμαστε μαζί.

Θυμάσαι;

Το πρώτο φιλί μια ελπίδα στων καρδιών μας
τους άστατους καιρούς και οι ματιές μας
γαλάζια και απέραντη ακτή.
Θυμάμαι σπουδαία ζωή,μάθημα ελεύθερης πνοής
και δάση απέραντης μοναξιάς να ρίζωσαν στο σπίτι μου.

Θυμάσαι;

Μουσική τα στήθια μας τράνταζε κάτω απ'τα μαύρα
ρούχα που διάλεξε μια μοίρα ευάλωτη και τρυφερή
που σα κλαράκι έσπασε απο άνεμο και άφησε πληγή
ανοιχτή, απλά να ξεραθεί μα η σκια του είναι ακόμα
εκεί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-03-2011