σπονδή

Δημιουργός: ALIROS, ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

άηχοι παφλασμοί άγγελοι ρημαγμένοι
στο πάτωμα ριγμένοι οι χίλιοι κεραυνοί
στο μαύρο το σκοτάδι η νύχτα χάθηκε
μέσα στην αγκαλιά μου πουλί που πιάστηκε
στο διάφανο σκοτάδι το μέσα μου μεθά
ιδρώτας αναβλύζει μια θάλασσα κερνά
κέρνα κορμί μου κέρνα της άνοιξης το γέρμα
κορμί σ άλλο κορμί κέρνα το φυλαχτό σου
το αγκομαχητό σου μια γη είναι το κορμί
χύσου σπονδή στη φυλακή σου στο χάδι της αφήσου
το νεύμα της αβύσσου ο ερωτάς νικά

δυο αγκαλιές παλεύουν τα πάντα περισσεύουν
το κόσμο κυριεύουν ταξίδια τα φιλιά
μες στου κορμιού τα φύλλα
με κόκκινα περνά αυτή η ανατριχίλα
που σπάει τα δεσμά


πάρεμε θεέ μου άγνωστε μουσικέ μου
σε τούτο το χορό που μ’ άναψες κ καίω
τώρα που μ’ έχεις ανεβάσει θυσία στο βωμό
την ώρα που σε πίνω τα μέσα σου που χύνω
ζητάω να χαθώ
ψύχη κ σώμα ένα σαν πεταμένο κέρμα στον ουρανό πετώ
τη τύχη σου ορίζω στη θάλασσα σου μέσα τον ήλιο οδηγώ
χρόνε σταματά εδώ μοιραίες προσπεράσεις ζητάω να χαθώ
χρόνε σταματά εδώ το τέλειο μ αγγίζει αξίζει ν χαθώ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-03-2011