Ανάκτηση

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν τι προσμένεις, φίλε ξεχασμένε,
από Θεούς κι από διαβόλους μόνος,
οι αναμνήσεις είν’ φωτιά και φόνος,
που σε ξεσχίζουν, αλυσοδεμένε.

Δεν είναι όσα χάθηκαν που φταίνε,
μα πέρασε ακόμη ένας χρόνος.
Αβάστακτη σιγή που ‘γινε πόνος.
Πυρπολημένες θύμισες, που καίνε.

Αμόλυντες σε καρτερούν ελπίδες.
Τι κι αν εσύ, ως τώρα, δεν τις είδες:
Θεριεύουν ζωντανές κραυγές, ψιθύρων.

Θα περιμένεις άγνωστες πατρίδες,
φορώντας τις καλές ωτοασπίδες,
με ηττημένους τους σφαγείς ονείρων.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-04-2011