Δεκατρία-δύο-εβδομήντα δύο

Δημιουργός: jaxlarus, Ι. Λάζος

Άσ’ τους να πιστεύουν πως έγινες απλά ένας αριθμός..! [Και όχι, δεν είναι η ημερομηνία γεννησής μου!]

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ακατάληπτα μήκη· πλάτη που βάσταξε όρη
και ώρες που τα μάτια βυθίζονταν…
Βυθοί ανεξερεύνητοι μιας καρδιάς που την κάρφωσαν
μα το γαίμα καθήλωσε
ξένα μάτια μη βλέψουν

Στα ξένα κει που περπατώ
το ποτάμι πια έμεινε· κλείστηκε σε βαθουλώματα
Κι εγώ λυπάμαι
που εναπόθεσα τ' ακριβά μου σιρίτια
(από μικροψυχιά κι αδυναμία – και φταίω!)
σε χώμα που φάνηκε λάσπη
και έλος και βούρκο και βάλτος βαλτός

Ήλιε πικρόχολε, ξέρε το:
Σ' άλλους παραλλήλους δε μ' έκαψες
Κι ούτε ξανά θα με κάψεις!

Ή μήπως πίστεψες τάχα πως η στροφή του φωτός θ' αργήσει;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-10-2005