Ελένη

Δημιουργός: Σταύρος Μ., Σταυρος

Ένα ποιημα για την κοπέλα που αγάπησα εγώ αλλά και ο χάρος...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν ξέρω τι να γράψω
δεν ξέρω τι να πω
ένα κενό γεμίζει το μυαλό
ένα σύννεφο γκρίζο,θολό.

Προσπαθώ να συμμαζέψω τις σκέψεις
προσπαθώ να γυρίσω,μα είμαι απών
εσύ μάλλον είχες διαλέξει
να κάνεις το παρελθόν μου παρόν.

Ήσουν ντυμένη στα άσπρα
έφεγγε το δώμα θαρρώ
σου είπα θέλω να έρθω κοντά σου
δεν αντέχω άλλο εδώ

Εφτά χρόνια περάσαν απο τότε
που σε σκέπασε το χώμα της γης
κι εγώ μονάχος χαμένος σαν τότε
κοιτάζω τα χρώματα της χαραυγής

Ένα μαχαίρι νιώθω στο στήθος μου
δεν πιστεύω πως ήρθε η αυγή
ήρθε η ώρα να φύγεις καλή μου
μα θα πάρεις κι εμένα μαζί

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-10-2005