Ανάθεμά σε έρωτα

Δημιουργός: itsme, Κυριάκος Σουβατζόγλου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μου ρίχνεις βέλος στην καρδια και τότε γονατίζω,
σου ρίχνω βλέμμα, σε ρωτώ, γιατί αυτό το αξίζω;
Γιατί θα πρέπει να πονώ, γιατί πληγές να κλείνω
γιατί για άλλη μια φορά με δάκρυα να πλύνω...

Να πλύνω τούτη την πληγή που μ' άνοιξες και τρέχει,
δε σκέφτηκες ποτέ στιγμή αν η ψυχή μου αντέχει...
Να την χτυπούν τα βέλη σου στα δύο να την σκίζουν
και τα κομμάτια της αυτά αγάπη να αναβλύζουν...

Μα η αγάπη μου αυτή στο έδαφος σκορπίζει
ένα λουλούδι φαίνεται πως άρχισε να ανθίζει...
Μοιάζει πως είναι δυνατό να ενώσει τα κομμάτια
γιατί έχει κλέψει ομορφιά απ' τα καφέ της μάτια...

Κι όταν τα αγγίζω με τρυπά κι άλλες πληγές μ' ανοίγει,
ο πόνος που 'χω μέσα μου δε λέει πια να φύγει...
Ανάθεμά σε έρωτα, μου 'χεις πληγές αφήσει
και της καρδιάς μου το κενό δε λέει να γεμίσει...

Μα θα τον κόψω τον ανθό κι ας με πληγώσει κι άλλο
τον πληγωμένο οι πληγές δεν τον πονούνε άλλο...
Κι όταν και πάλι η ψυχή κομμάτι ένα γίνει
σε μένα δε θα ανήκει πια, μα μοναχά σ' εκείνη...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-06-2011