Ο-μικρόν

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

Θερίζει το θέρος...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε κουβαλάω μέσα μου
φορτίο ανυπολόγιστο
για βήματα ασταθή στα κακοτράχαλα
σε κουβαλάω
πεινασμένα μεσάνυχτα
προϊόν
ατσαλάκωτης μέρας

εκεί έξω κάποιος κλαίει
λύπη… του λείπει
το ψωμί, η αγκαλιά, τ' όνειρο
ο αγώνας που ξόφλησε
εκεί έξω είμ' εγώ
που ξέχασα... που έχασα
εγώ και τα παραμύθια σου
το παιδί με το κόκκινο κασκέτο
και το άσπρο ποδήλατο
στο μέλλον βουνό

πάλι εγώ
και
σε παίρνω αγκαλιά
γιατί φοβόσουν
(και θα φοβάσαι)
τους ανθρώπους με τα χρυσά μάτια
και τα ψεύτικα λόγια

πυρ… πυρκαγιά…
πυροσβεστήρας… πυροβολισμός
μίλα
μέσα βρέχει έξω σιωπή

Πέρνα απ’ το σημείο ο-μικρόν
έχω ήχο και ηχώ παράδοξα
θαύματα χωρίς
εμείς χωρίς
δέρμα μάτια και φωνή
μόνο σήματα
σχήματα
σε τροχιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-07-2011