Ότι κι αν

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να γράψω ψάχνω τραγούδια στις στάχτες του κόσμου,
παιδιά που γεννιούνται πέρα στην άκρη του δρόμου
σηκώνονται-πέφτουν,τρέχουν,πάλι σηκώνονται-πέφτουν
μόνο τ αστέρια μένουν για πάντα κείθε που πέφτουν.

Στην άκρη του δρόμο να φθάσω,χρόνια παλεύω μονάχος
από το μανιασμένο κύμα δεν γλίτωσε ουτ΄ένας βράχος,
η νύχτα φέρνει τη μέρα,κι η μέρα τη νύχτα και πάλι
γυμνή η αλήθεια στο δρόμο κυλά, σαν άδειο μπουκάλι.

Στις λησμονιές κρυφτήκαμε να σώσουμε δήθεν το χθες
κανείς δεν ξέφυγε από του χρόνου τις περιστροφές
έρχεσαι-φεύγεις,πάλι πίσω γυρνάς και φεύγεις ξανά
απ όπου κι αν πας,η άκρη του δρόμου θα σε ακολουθά.

Το παιδί σαν κοιμάσαι να τ αφήνεις κάτω να πέφτει
το πρωί μη φοβάσαι να το κοιτάς μες στον καθρέφτη,
να γελάς να κλαις,οταν θες να γελάς και να κλαις
όταν πέφτουν τ αστέρια πως γίνονται λένε ευχές.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-08-2011