Άτιτλο

Δημιουργός: Βαγγέλης Γαλανόπουλος, Βαγγέλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χάνεσαι σε τόπους μακρινούς
σ' άλλους χρόνους , σ' άλλους καιρούς.
Κανένας δεν σε ψάχνει πια,
δεν έχεις καμία αγκαλιά.
Θυμάσαι το πρώτο σου φιλί;
Θες η ανάμνηση να απομακρυνθεί
Απ'την κουρασμένη σου ψυχή.
Θυμάσαι τις μοναχικές βραδιές;
Δεν ήταν τόσο μελαγχολικές.
Με το φεγγάρι συντροφιά,
Η μόνη σου παρηγοριά.
Προετοιμάστηκες για τη φυγή,
μια καλή ευχή,
από κανένα κοντινό δεν πήρες,
έτσι είναι όταν αρχίζουν οι πλημμύρες.
Τώρα λοιπόν που 'χεις χαθεί,
σε αναμνήσεις σκοτεινές
και σκόπιμα αναρωτιέσαι,
ποιον συνοδοιπόρο θα βρω εγώ;
να περπατήσουμε μαζί,
Να δούμε έστω και μια ανατολή.
Κι ας σταματήσει μετά
η καρδιά μου να χτυπά.
Θα'χω πια το σύντροφο μου.
Θα υπάρχει αγάπη τόση,
που έστω και ένα δάκρυ να κυλίσει,
θ'αναστηθώ.
Θα’μαστε νυχτοπούλια, αιώνιοι εραστές
Του κόσμου τυχοδιώκτες.
Δεν θα ζητάμε,πλούτη και αγαθά,
μόνο η ζωή!να μας χαμογελά;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-10-2005