ποίηση, τί όμορφη χώρα

Δημιουργός: dr.rockthan, θανασης κρουσταλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][I]Τα βήματα μικρά και σεμνά,
αντηχούν στο εκρεμές ,
μιας ζωής που ποτέ δεν θα ζήσει κανείς τους.

Κι είναι ο δρόμος βαρύς
και τον παιρνουν ξωπίσω οι λέξεις.

Φεγγάρένιες στιγμές που γεννούν πολιτείες,
στην κάθε αγκάλη.
Και στιγμές με λαλιά,
που σου παίρνουν ολημερίς το κεφάλι.

Με ότι ανώτερο έχει προστάξει το νου
δινει η γλώσσα συναίσθημα λάγνο
σαν ύπνο γλυκύ, πρωινού.

Και περπατούνε μαζί,
κι αποσταίνουνε μόνοι.
σε κάθε δρομάκι που αγγίζει το δρόμο
σε δέντρα με ρίζες που ραίνουν τον τρόμο,
τα πουλιά της ζωής.

Κι αν την ζήσαν δεν 'εχει καμιά σημασία,
στο χάρτη
ολοι οι δρόμοι τελειώνουν
στις όχθες του Μάρτη.[/I][/I]

θανάσης Κρουστάλης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-09-2011