Η προσευχή του φυλακισμένου

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Υπάρχεις…
Σε ξέρω από το σώμα αυτό που φέρω,
σ’ αισθάνομαι απ’ το αίμα που στις φλέβες μου κυλά.
Υπάρχεις κι είμαι μέρος σου δικό σου,
μέσω του εγώ μου σ’ επιβεβαιώνω
και δια του εγώ μου σ’ επεκτείνω διηνεκώς.

Εγώ…
Θεός του εαυτού μου, υπεράνθρωπος,
αυθύπαρκτος κατά τα σε μένα αναλογούντα ποσά,
την ιδιότητά μου αυτήν αγνοώ – να ζήσω…
Μικραίνω, ξεφουσκώνω, χωρώ,
στο χώρο τον μικρόν εδώ να, όπου Εσύ μεγαλύνεσαι.

Ένα κελί…
Μια φυλακή είναι ο κόσμος μας κι εμείς,
δυνητικοί δραπέτες… Αλλά, στη δίνη περιδινούμενοι,
ο ένας στον άλλο την έξοδο κλείνει,
πιανόμαστε όλοι σφιχτά σε κύκλο χορού,
που αέναα διευρύνεται… Και διευρύνεται…

Υπάρχεις…
Σε τοποθετώ στ’ άστρα τ’ ουρανού
κι όπου αλλού μπορείς να είσαι ακίνδυνος τελείως.
Μπορεί να το καταλαβαίνεις, μπορεί και όχι,
έτσι απασχολημένος καθώς θα είσαι,
για να φτιάξεις τούτο το υπέροχο χαλί που το πατάμε.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-10-2011