Κάποτε

Δημιουργός: i_Leuki_i_Flou

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ταξίδι στον χρόνο κάνω,
μόνη •
χωρίς κανέναν, μήτε γονιό, μήτε φίλο,
αλλά προχωρώ•
Δε σκέπτομαι τίποτα,
απλά προχωρώ,
με μοναδική αρωγή μου την ανάμνηση
και προστάτιδές μου τις Μοίρες.

Φοβάμαι...

Πόνος και θλίψη πλημμυρίζουν την ψυχή μου.
Εγώ,
που βοηθούσα το νέο •
Εγώ,
βασανίζομαι, καίγομαι στην Άβυσσο.
Γιατί;
Γιατί τέτοια ανταπόδοση;
Αν υπάρχεις και μ` ακούς, πες μου
Γιατί;
Σε παρακαλούσα με δάκρυα στα μάτια για λιγοστή βοήθεια,
αλλά εσύ…

Έγινα δυνατή,
ο πόνος κι η θλίψη εκδιώχθηκαν.
Δεν ξέρω, τελικά, αν ήταν δική σου βοήθεια
ή δική μου απόφαση…

Ο Φόβος, όμως, ο Φόβος ακόμα με κυριεύει…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-10-2011