ζωής νερό

Δημιουργός: animus2

ένα ποίημα για τη ζωή στη γη,το "άνοιγμα" του υποσυνειδήτου στα όνειρα και το ερώτημα αν υπάρχει πραγματικά ζωή μετά θάνατον

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είσαι κάτι πιο πάνω από όνειρο;
Ίσως να είσαι των πάντων κέντρο
Και ίσως στα πάντα μια γρήγορη στάση εκπνοής
Ή μήπως των πάντων τέλος και αρχή;

Στην δύση των βλεφάρων
Καράβια φορτωμένα βάζουν πλώρη
Και η σκιά φαίνεται
Τα χείλη της να ανοίγει
Εκεί βρίσκεσαι και Εσύ

Οι πύλες λαχταρούν να αφεθούν
Σκουριασμένες κλειδαριές που σκληρά τρίζουν
Και εκεί όλο γεμίζει η πηγή
Με δώρα και αγκάθια της υπάρξεως

Στων βλεφάρων τη δύση
Εμείς, ταπεινοί με αγνότητα,
Φονιάδες, της δίψας μας θύματα
Απ’ την πηγή πίνουμε μ’ όρεξη
Κι ειν’ της απεραντοσύνης το νερό

Και το νερό ίσως εδώ απλά πηγάζει
Ίσως κι αλλού γενναία το κουβαλάς
Μπορεί και στάσιμο να μείνει
Τολμά κανείς να μην ρωτά;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-10-2011