Αγαπότοιχοι

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έγραφες τα συνθήματα στους αγαπότοιχούς σου
μ’ ένα μελάνι άσβεστο, στην κάθε πυρκαγιά…
το «σ’ αγαπώ» στους πιο πολλούς… στους αγαπητικούς σου….
στους λίγους, το ανάθεμα, που σου είπαν: «άντε γεια»

Και το πρωϊ οι γείτονες, τα διάβαζαν με μίσος
που χάριζες τον έρωτα, στις ξένες γειτονιές,
που να ‘ξεραν πως έψαχνες, το απόλυτο… μα κι ίσως
που να ‘ξεραν πως σ’ έκαιγαν, αγάπης χειμωνιές

Μα κάθε βράδυ βλέπανε, οι λιγοστοί σου φίλοι
στης γης τους αγαπότοιχους, κάποιον να σου απαντά,
μ’ ένα φιλί ερωτικό, στα διψασμένα χείλη,
και γράφοντας: « Ο έρωτας, για σένα ,με κεντά!!!!»

Ήμουν εγώ… που σου έγραφα, στους αγαπότοιχούς σου
μήπως και κάπου σ’ έσμιγα, στης νύχτας τα γιαπιά…
μα έλεγες καθώς μου έλιωνες, τα όνειρα στους τροχούς σου:
«Παλιό μου είσαι όνειρο… .ξεθωριασμένο πια…»
8.10.2011

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-10-2011