Μεσσήνη

Δημιουργός: kantadoros, Ο Ντέλης που δε μιλά ποτέ

...on my command...drop anchor...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μεσσήνη

Έξι μου λεν ευχαριστώ
έξι να με διδάξουν
ψες βράδυ σ’ όνειρο κρυφό
στεκόμουν να μ’ αρπάξουν.

Οκτώ γυρίζουν και μ’ ακούν
οκτώ μαζί κοιτάζουν
τέσσερ’ ανοίγουν κι αλυχτούν
και θα μιλούν μου τάζουν.

Δώδεκ’ αντάμα, μια χιμούν
μια κρύβονται παρέκει
κάνω σινιάλα να με δουν
και σφίγγω το τουφέκι.

Την άμμο νιώθω να κυλά
στην άδεια του θαλάμη
ας ήταν τούτη τη νυχτιά
κομμάτια να με κάμει.

Μα δε σκοτώνει τ’ όνειρο
στον Ήλιο μένεις ένας
σιωπή που μ’ έχεις όμηρο
δε μου μιλά Κανένας.

Βγαίνω για φρούτα στη στεριά
κι ο νους που κύκλους κάνει
σε βρίσκει στην ακρογιαλιά
σ’ αιμάτινη μελάνη.

Κι ενώ δεν ξέρω να μιλώ
φοβάμαι να σιωπήσω
ίσως τον άνθρωπο να δω
το πλάσμ’ αν αντικρίσω

Άστρα θλιμμένα και θαμπά
με ταξιδεύουν πίσω
μα δε νικούν τα λαμπερά
στον κόσμο που θ’ αφήσω.

Ζάχος Κανταδόρος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-02-2012