Τα νοίκια

Δημιουργός: nafpaktos, Θανάσης Καρανίκας

Γραμμένο το 2006, με κάποιες σημερινές αλλαγές.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το πλήθος στροβιλίζεται στο θόρυβο της πόλης,
και στη χασούρα μιας ζωής-περικοπής.
Πέφτουν κεφάλια στα αχανή και έρημα στενά της,
και στις πλατείες κρέμονται σαν λάφυρα σιωπής.

Στα καφενεία πέφτουνε οι άσσοι απ'τα μανίκια,
και γίνονται συμβόλαια προς θάνατο μεριά.
Πληρώνουν στον παράδεισο πανάκριβα τα νοίκια,
λες κι ήρθαν τα ήμερα να διώξουν τα θεριά.

Και τα παλιά μας όνειρα ανάσταση γυρεύουν,
σαν αλεπούδες στα παζάρια της ψυχής.
Κι ας ξέρουνε από την καλή πως πρόωρα πεθαίνουν,
κι απ' την ανάποδη πως είναι, να σκιαμαχείς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-02-2012