Όλοι γυρεύουν το λιμάνι

Δημιουργός: RoadPoet, Γιώργος Πολυμενάκος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όλοι γυρεύουν το λιμάνι.
Είναι φυσικό.
Το λιμάνι είναι ένας τόπος ασφαλισμένος,
απάνεμος.
Κρατάει μακριά την ταραγμένη θάλασσα,
τον άγριο άνεμο.

Το λιμάνι είν’ ένας τόπος καλός.
Σταθερός.
Για τα καράβια, ναι.
Για τους ανθρώπους όμως;

Θα μου πείτε κι οι άνθρωποι σαν τα καράβια είναι.
Έχουν ανάγκη να νοιώσουν ασφαλείς. Να ξεκουραστούν.
Θα ρωτήσω: Για πόσο;

Ανάλογα με τον καθένα μας, είναι μάλλον η σωστή απάντηση.
Άλλοι μπορεί να διαλέξουν το λιμάνι σαν τελευταίο σταθμό
και ν΄ αποφασίσουν να μείνουν.
Γι’ αυτούς κανένα πρόβλημα.

Τι γίνεται όμως μ’ εκείνους που είδαν το λιμάνι
σαν ενδιάμεσο σταθμό και μόνο
αλλά τώρα που θέλουν να φύγουν πάλι
καταλαβαίνουν πως είναι αδύνατον;

Ακόμα χειρότερα, τι γίνεται μ’ εκείνους που γεννήθηκαν
σ΄αυτό το λιμάνι και διαπιστώνουν
ότι δεν υπάρχει οδός διαφυγής;

Σ’ αυτό το παράξενο λιμάνι, υπάρχουν μόνο πλοία
που έρχονται, αλλά καθόλου πλοία που φεύγουν.

Εδώ, δεν εκδίδεται Δελτίο Αναχωρήσεων
από τις λιμενικές αρχές.
Οι επίμονες ερωτήσεις κάποιων, γιατί συμβαίνει αυτό,
συναντούν την παγερή σιωπή των λιμενοφυλάκων.

Υπάρχουν βέβαια φήμες.
Φήμες για κάποιο καράβι που θαρθεί,
για να πάρει όσους θέλουν να φύγουν..

Διαδόσεις.. Εικασίες αόριστες
που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά,
στους λίγους ενδιαφερόμενους
εγκλωβισμένους.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-03-2012