φωνή του χρόνου

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

μέρες πολλές περάσανε νύχτες πολλές που μένω
σ’ αυτούς τους τόπους τους ξερούς και στ’ άγονα νησιά
άνυδρα όλα τα όνειρα, το στόμα διψασμένο
πέτρα παντού αλατόμητη , χόρτα παντού ξερά

και δεν υπάρχει ορίζοντας, τα μάτια μου να πέψω
να αρμέξουν χρώμα ρόδινο να δρέψουν βυσσινί
τριγύρω συρματόπλεγμα κι είναι ό,τι θέλω απέξω
κι ό,τι περίσσια αγάπησε κι ορέχτηκε η ψυχή

μα απάνω που είπα χάνομαι ο νους μου αναντρανίζει
καθώς γροικά απ’ τα τρίσβαθα του χρόνου μια φωνή:
«όσο υπάρχει θάλασσα γύρω και τρικυμίζει
θα υπάρχει ελπίδα για φευγιό για άλλη καινούρια γη»

κι όλο με μιας ακούω χορδή να πάλλεται λαούτου
κι ένα τραγούδι απλώνεται και χύνεται παντού
που λέει για τις ομορφιές του κόσμου όλες τούτου
για όλες τις δάφνες που έστεψαν τις νίκες του μυαλού

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-03-2012