περι ομοιοκαταληξίας ή ρίμας

Δημιουργός: anuya, Diogenees

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B][font=Palatino Linotype][color=navy]Ρίμα την λέν και το ελληνικό : τραγούδι έχει ρημάξει.
Εσύ τραγούδι δέν σκάρωσες : πολλά σκαρώνει η ρίμα.
Η χασμωδία βασιλεύει όταν : και οι άνθρωποι πουλιούνται.
Τα λόγια με το τσουβάλι με : τη σέσουλα κι οι στίχοι.[/align][/B]

πρίν απο κάμποσα χρόνια, νομίζω το 1998, εύτιαξα αυτό το 4στιχο, έψαξα να το βρώ σε παλιάμου τετράδια αλλα δέν το βρήκα, ή αλλού είναι ή δέν έψαξα καλά, αλλα το διατηρώ με ακρίβεια στη μνήμη, τώρα άλλαξα λίγο μόνο τη σειρά κάποιων λέξεων για να ταιριάξει στο ρυθμό του "νοικοκυρές την κατάρασας τινάζεται στους δρόμους" το οποίο βλέπε. Στα πιό παλιάμου ποιήματα είχα τους στίχους 16σύλλαβους αλλα χωρίς συγκεκριμένο ρυθμό, έτσι είχα κάνει κ σε αυτό, αλλα τώρα ήταν εύκολο να το διαμορφώσω σε ρυθμό χωρίς να αλλάξω ούτε μία λέξη. Τη ρίμα (ομοιοκαταληξία) τη χρησιμοποιώ σε πολλά ποιήματα όπως μπορείτε να δείτε, αλλα όχι υποχρεωτικά. Ο ρυθμός είναι αναγκαίος προκειμένου το ποίημα να τραγουδιέται, οπότε μπαίνει στην ομάδα "στίχοι για μελοποίηση", αλλα η ομοιοκαταληξία δέν είναι αναγκαία. Το να αισθανόμαστε αναγκαία την ομοιοκαταληξία οδηγεί στην στιχουργική παρακμή που περιέγραψα με όλη αυτήν την επιγραμματικότητα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-04-2012