H ονειροπαγίδα μου

Δημιουργός: tomas_to_tomari

Για τη Βασούλα που είπε τσού εις το κολούρι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η νύχτα με άφησε από την αγκαλιά της
κι έτσι ξύπνησα.
Ήταν το φεγγαρόφωτο που επίμονα με σκούνταγε.

Τούτο το μηνα το φεγγάρι ήταν ποιο μικρό
μα η χλομή του λάμψη αλύπητα χτυπούσε τα κλειστά μου ματια.

Πάνω από το κεφάλι μου γυάλιζε η ασημιά μου ονειροπαγίδα.
Σχεδόν αόρατη τις ποιο πολλές φορες.
Μα τώρα ήταν εκεί.
Πάνω από το κεφάλι μου.
Ίσως να ήταν φορτωμένη με όνειρα.
Όταν δεν έχεις τίποτα όλα τα ονειρεύεσαι.

Ίσως να έφταιγε η υγρασία.
Είπαμε τούτο το μηνα το φεγγάρι είναι μικρότερο.
Ξεκινάνε και οι βροχές τούτο το μηνα.
Θα ξεκινήσουν και οι αέρηδες.

Κι απ τους αέρηδες πολύ θα κινδυνεύει η ονειροπαγίδα μου.
Ο ποιο μεγάλος κίνδυνος θα είναι τα φύλλα.
Μεγάλα και καφετιά θα πλέουν στο κενό σαv όνειρα.
Κι αντί στης μάνας τους να πάν την αγκαλιά
θα πάνε και θα αγκαλιάζουν την ονειροπαγίδα μου.

Κι είναι επικίνδυνη η αγκαλιά τους και σκληρή.
Είναι σφιχτή και μπορεί να μου την σκίσουν.
Ίσως αλλιώς να τα άντεxε μα τώρα όχι.
Τώρα θα είναι βαριά.
Φορτωμένη με όνειρα θάναι.
Γιατί όταν δεν έχεις τίποτα, όλα τα ονειρεύεσαι.

Η ονειροπαγίδα μου είναι η ποιο όμορφη από όλες.
Πολλές φορες δεν φαίνεται.
Σχεδόν αόρατη.
Ανάμεσα σε δυο δέντρα χτισμένη, πάντα εκεί.
Πάνω από το κεφάλι μου.

Σαν βρέχει τα δέντρα είναι επικίνδυνα.
Οι κεραυνοί αγαπάν τα δέντρα και εγώ αγαπώ τους κεραυνούς.
Λάμπουν και αυτοί σαν το φεγγάρι.

Και τούτο το μηνα το φεγγάρι θα είναι μικρότερο, θα βρέχει και θα φυσα
και εγώ τίποτα δεν θα έχω στον κόσμο τούτο.
Παρα μοναχα την ονειροπαγίδα μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-09-2012