Στάση

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

...ώσπου τελικά η ζωή μας γίνεται τόσο απόμακρη όσο και η άλλη ζωή... (Τ.Λ.)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στάση


Περίμενα
Στην αρχή έπαψα να κοιτάζω
Απανωτές υποτιμήσεις εφάρμοσα στις αισθήσεις μου
Μέχρι που σταμάτησα να βλέπω
Όλα έγιναν τόσο γρήγορα που μοιάζαν αιώνια
Σαν παιχνίδι και σα θάνατος
Περίμενε
Βρέχομαι και στεγνώνω ακόμα εδώ
Στην ίδια στάση
Κι ίσως κάποτε να σπάσω με δύναμη στα τσιμέντα
Μέσα στα στοργικά ανακυκλούμενα περιτυλίγματά μου
Περίμενα
Ένας ένας οι φόβοι μου πέρασαν μπροστά σου καθαροί, καλοντυμένοι
Μα τους άφησες να κερδίσουν
Εγώ σου έφερνα κάθε μέρα ένα ακόμα φιλί για τον τοίχο σου
Αν με συνήθιζες θα μπορούσες να χτίσεις πάνω μου
Αυγές και σκότη δε θα στριμώχνονταν για να χωρέσουν
Ούτε όλοι οι άνεμοι που τόσο πολύ σου μοιάζουν
Περίμενε
Άχραντες λησμονιές ανθίζουν την ώρα που κοιμάσαι
Κι όλα για λίγο συγχωρούνται και μαλακώνουν
Κι η μάνα
Κι η γη
Κι η θάλασσα
Περίμενα
Άργησες πολύ
Και στοίχειωσα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-10-2012