ατιτλο

Δημιουργός: panta smile, plasmataki

ενας χειμωνας που ήθελα να τον ζήσουμε μαζί!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ήρθε ο χειμώνας αφήνοντας πίσω του ένα καλοκαίρι τόσο ανατρεπτικό... γέλια,βόλτες,ταξίδια κι άλλες τόσες όμορφες στιγμές...περίμενα ξέρεις να έρθει εκείνος ο χειμώνας..ο δικός μας χειμώνας....είναι που έξω κάνει κρύο..κι όλο κάπου τρέχω... άδειος δρόμος... άνθρωποι μοναχικοί και σκεφτικοί..τι να ναι άραγε αύτο που μαστιγώνει το βλέμμα τους..τί να ναι άραγε εκείνη η σκιά που θολώνει τη ματιά τους..τι μεράκι τους έκλεψε το χαμόγελο των ματιών...?κι όλο κοιτάνε απο εδώ κι εκεί μενα βλέμμα ανήσυχο και μελαγχολικό...ίσως περιμένουν ακόμα...μα πιος ξέρει τι να προσμένουν...πιό χέρι και πια ελπίδα κρύβουν στη ψυχή τους...?τί περιμένουν ??μια συνάντηση...?μια αγκαλιά..?ένα γνώριμο χάδι...?ένα φιλί που πάγωσε στην άδεια τους ζωή...?βρέχει...κι όμως δεν πάω πουθενά..κάθομαι εκεί μες τη μέση του δρόμου...η βροχή φτάνει μέσα στα πιό σκοτεινά μονοπάτια του μυαλού...είναι που είναι χειμώνας...βρέχει...ο δρόος απεναντι σκοτεινός...κι εγώ περιμένω...κ απένατι δυο παιδιά μόλις συναντιούνται και ανταλάσουν ένα φιλί...ποσο όμορφα χορεύει η αγάπη τους μες την βροχή..!!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-11-2012