στα γαλαζια νερά

Δημιουργός: panta smile, plasmataki

μέσα στα μάτια σου έγινα αιώνιος ναυαγός...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

απόψε χορεύουν τα αστέρια σ εναν ερωτευμένο σκοπό...
τόσο γνώριμο μα ξεχασμένο στα μονοπάτια της καρδιάς..
είναι η φωνή σου που μου κρατάει συντροφιά και σπάει την τόση σιωπή του υγρού δωματιου...
είναι όλα εκείνα τα βράδια που γυρνάω σπίτι κι όλα σε θυμίζουν..
κάθε τι δικό σου..
κάθε τι δικό μας..
κάθε γέλιο μας..
κάθε μας φιλί...
κάθε μας αγκαλιά..
όλα τ αγγίζω ακόμα..
πράγματα που άφησες εδώ..
κι είναι κι εκείνα τα σκοτεινά βράδια που τρέμει η ψυχή μου..
τότε που τίποτα δεν μου δίνει κουράγιο..
τότε που χάνω τη δυναμη μου..
τότε που νιώθω σαν μυρμήγκι σ εναν τεράστιο κόσμο..
τότε που όλα με τρομάζουν..
τότε που ακόμα και η χαρά μου ξετυλίγεται σ ενα κουβάρι λύπης..
κι είναι η φωνή σου..
που λίγο να την γευτούν τ αφτιά μου με σηκώνουν ξανά..
κλείνω τα μάτια της ψυχής μου..
κ ο παράδεισος είναι πάλι μπροστά μου..
κι είναι που ακόμα θυμάμαι να μου χαμογελάς με τα δυό σου μάτια..
δυό μάτια θάλασσες..
μια θάλασσα που μένει ακόμα ζωντανhί μες τη σκέψη μου..
με παρασέρνει σε μια τρικυμία χωρίς σκοπό..
κ δεν ξέρω πιά αν ναυάγησα εγώ στα νερά της αγάπης σου ή αν πνίγηκα στον πιό όμορφο βυθό της αγάπης μας..
ξέρω καλά..
το ξέρω καρδιά μου...
μια βόλτα στα πιο όμορφα νερά με πήγες..
εκεί που τα δελφίνια έπαιζαν χαρούμενα με την αγάπη μας...
εκεί που ποτέ κανείς δεν είχε την τύχη να κολυμπήσει...
εκεί που ποτέ κανείς δεν είχε φανταστεί πως υπάρχει ένα νησί..
το νησί του παραδείσου...
εκείνο που πλάσαμε για το εμέις..
εκεί που το εγώ αφανίστηκε και το εσύ σκούριασε έμοιαζε ναυάγιο ξεχασμένο...
έτσι κοιτάζω το παρελθόν μας..
έτσι συνεχίζω να ζωγραφίζω τ αστέρια με χρυσά χρώματα..
έτσι συνεχίζω να σ αγαπάω...
μοιάζει η ψυχή μου σαν δελφίνι που έμεινε μόνο του στα γαλάζια νερά του Αιγαίου..
και το βλέμμα του χάνεται πέρα μακριά.
.και ξεκινάει μια βόλτα να πάει εκεί που σε συνάντησε για πρώτη φορά..
στα νερά του Θερμαϊκού...
ξέρει θα του πάρει καιρό να σε συναντήσει ξανά..
μα ελπίζει..
ονειρεύεται..
υπομένει.
.και συνεχίζει το μακρινό του ταξίδι...
έτσι είναι η αγάπη μάτια μου..
μια βόλτα με τα μάτια της ψυχής..
σιωπή..
υπομονή..
το πεπρωμένο θα το γράψουμε εμείς...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-11-2012