το πρίν..το μετά..στο πάντα

Δημιουργός: panta smile, plasmataki

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

το πρίν...
σαν άνεμος τριγυρνούσα στους δρόμους..
χανόμουν κάθε βράδυ στα κρύα μπαράκια της πόλης..
έρωτες μιάς βραδιάς προσπαθούσαν να γεμίσουν τα κενά...
ξενύχτια..φίλοι,αμέθυστα ποτά μου κρατούσαν συντροφιά..
κι ύστερα γυρνούσα σπίτι κουβαλώντας μέσα μου την μοναξιά...
κι το μαξιλάρι γέμιζε δάκρυα ενός παιδιού...
το μετά..
πιός να μου το λεγέ πως ένας άγγελος θα ερχόταν στην ζωή μου..
να με σώσει απ τα άσωτα βράδια..
απ τις αμέτρητες φθρορές του εαυτού μου..
απ όσα μεγάλωναν το κένο της ψυχής μου..
πώς να σώσεις έναν αλήτη που παραμυθιάζει την ζωή του..
στη φωτιά ανασταινόταν και στα γυμνά χάδια άφηνε στιγμές του..
πιός να το λεγε πως η αλλήτισα ψυχή μου θα βρισκε λιμάνι..
μια αγκαλιά να του γιατρέψει τις πληγές..
ένα χάδι να χαιδεψει τα ματωμένα φύλλα της καρδιάς...
ένα παιδί να απλώσει το χέρι και να του πεί μην φοβάσαι πάμε μαζί...
πώς να ξεχασω το πρίν...
με μιά σου μόνο ματιά...
εκέι όλα σβήνουν..
όλα φεύγουν μακριά..
στην ψυχή μου μόνο ευτυχία...
η στιγμές στην σκέψη του σ αγαπάω..
μια ανάσα αυτό είναι η ευτυχία...
και μετά..?
το μέτά..
κανείς δεν το ξέρει το μετά καρδιά μου...
στο τώρα θα κεντήσω με χρυσές κλωστούλες την λέξη έρωτας..
πληγές απ το παρελθόν δεν θ αφήσω να ντύσουν με εφιάλτες τα όνειρα μας...
μην με ρωτάς τι σκέφτομαι όταν στα δυό σου μάτια χάνομαι...
άραγε πως να χωρέσει τόση χαρά σε μια στιγμή...
άραγε πόση ευτυχία μπορέί να χωρέσει σε μια φωτογραφία...
άραγε πιος ξέρει αν στο μετά θα σ εχω εδώ...
σαν παιδί νιώθω σα δυό σου χέρια..
που ζητάει ένα χάδι...
μια ζεστή αγκαλιά να κρυφτεί..
ένα χέρι να του μάθει πολλά..
μην με ρωτάς τι είμαι εγώ χωρίς εσένα..
μήν ρωτάς τι θα γίνει στο μετά...
ζήσε την στιγμή...
νιώσε την ανάσα που καίει..
αγάπα δίχωσ περιορισμούς..
χαμογέλα με τα μάτια της ψυχής..
πιός ξέρει ίσως είσαι για μένα ένα μάθημα ζωής...
κοίτα το πρίν..
δές το μετά..
ζήσε το τώρα...
ακολούθησε με..
πίσω μου μην είσαι..
ούτε μπροστά μου..
δίπλα μου να περπατάς...
κράτα το χέρι στο σήμερα...
και που ξέρεις...
ίσως φτάσουμε παρέα στο πάντα...



#####ο άνθρωπος που θα καταφέρει να τιθασεύσει το αγρίμι που κρύβουμε μέσα μας είναι εκείνος που αξίζει όχι μια όχι δύο αλλα εκατοντάδες φορές το αληθινό και πιο παιδικό μας σ αγαπάω... πιάσε το χέρι μου ξανά και θα περπατάω αθόρυβα δίπλα σου...εκεί για να λύσω αν όχι τα 9/10 προβλήματα που σκοτεινιάζουν την ψυχή σου τα μισά...άσε με να γίνω το χέρι που θα σε φέρει σ εκείνο το μονοπάτι που η ευτυχία δεν θα κρατάει μονάχα μια ανάσα...!####

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-11-2012