Από το άλφα ως το ωμέγα

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια τέτοια ώρα
που όλα τα γιασεμιά μοσκοβολούν
μέσα στη νύχτα
ξέρω πως κάπου περιφέρεται η αγάπη
φορώντας την πασμίνα των άστρων

Μια τέτοια ώρα
όλοι οι νεκροί εγείρονται
όλα τα μάτια αγρυπνούν την ομορφιά
κι είναι ένας κόσμος
τόσο αληθινός
που καθαίρει τη φθορά του

Τα κρεβάτια ως πρόχειρα αναπαυτήρια
αγκαλιάζουν τους αρρώστους
Τα γραφεία ως δόκιμοι μετεξεταστέοι
μαζεύουν βιβλία
και σημειώσεις περασμένων εποχών

Αν μας μιλούσε ο χειμώνας
ξέρεις τι θα’ λεγε;
θα ‘λεγε, είμαι ζεστός
όσο υπάρχει μια καρδιά που να μ’ αγαπά

Τα μυρμήγκια θα έστηναν χορό
γύρου από τις προμήθειες τους
και οι κόποι στοιβαγμένοι σε δεμάτια
θα οχύρωναν τους τακτικούς

Μια τέτοιαν ώρα
μπορώ να σε σκεπάσω με το ποίημα μου
μπορώ να σε φιλήσω δίχως χείλη

Γιατί μιαν ώρα σαν και τούτη –αγάπη μου-
από το άλφα ως και το ωμέγα σ’ AγαπΩ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-11-2012