Η Παρθένα Της Γειτονιάς Μου Δημιουργός: genikos, Σίσυφος Γενικός στίχοι στο τραγούδι «Η παρθένα της γειτονιάς μου» του Μάνου Χατζιδάκι, από το δίσκο «Το χαμόγελο της Τζοκόντας» Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info «Την ίδια ώρα οι γείτονές μου, περίεργοι, έκπληκτοι και βιαστικοί, μαζευόντουσαν στην εκκλησιά να δουν το θαύμα που από στόμα σε στόμα είχε μαθευτεί. Η Παναγία κλαίει. Τρέχω κι εγώ, μα από τον κόσμο δεν μπορώ να μπω. Όλοι μιλούν με φόβο και περιέργεια για το θαύμα. Είναι η μοναδική Παναγία της πολιτείας που κλαίει κι είναι πολύ για τη μικρή κι ασήμαντη γειτονιά μας. Παρακαλώ για να μ’ αφήσουνε να μπω, θέλω να δω, με σπρώχνουν, με πατούν, πονώ, ίσαμε που άρχισα να κλαίω κι εγώ.
Μα ξαφνικά σαν με είδανε να κλαίω, όλοι τους γύρω μου φτιάξανε κύκλο και σιγά σιγά απομακρυνόντουσαν από κοντά μου ταραγμένη αφήνοντάς με μόνη στο κέντρο ενός κύκλου που ολοένα μεγάλωνε, κι εγώ να κλαίω, να κλαίω και να γίνομαι ένα μικρό σημάδι της πολιτείας, ενώ αυτοί να φεύγουν και να χάνονται στους γύρω δρόμους ψελλίζοντας: Η Παναγία που κλαίει».
Μάνος Χατζιδάκις, Το Χαμόγελο Της Τζοκόντας
[color=black][font=MS Reference Sans Serif][I]
Ήταν μια παρθένα μες στη γειτονιά
που ’θελε να ξέρει όλα τα μυστικά·
«περίεργη ’σαι» της έλεγαν οι γριές,
ήξερε πιο πολλά κι απ’ αυτές.
Ώσπου μία μέρα όλη η γειτονιά
πάει να δει το θαύμα προς την εκκλησιά,
η Παναγιά πως κλαίει είχε μαθευτεί
κι έτρεχαν να τη δουν οι πιστοί.
Τρέχει κι η κοπέλα, κοσμοσυρροή,
για να δει το θαύμα τους παρακαλεί·
τη σπρώχναν, την πατούσαν, πονούσε πολύ
μέχρι που έκλαψε και αυτή.
Ξάφνου οι πολίτες έφυγαν μακριά
και στη μέση αφήσανε την κοπελιά·
ψέλλιζαν στην αρχή, μα μετά φωναχτά
έλεγαν: «κλαίει η Παναγιά!»...
Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-11-2012 | |