Αφιερωμένο

Δημιουργός: Ανυπότακτος, Γεώργιος Κ. Καντέμης

Καλησπέρα σας...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βγήκε το φεγγάρι
μελαγχολικό
μέσα στο πατάρι
πράματα σωρό

Είπα το δεντρί
μια να κατεβάσω
πιάστηκα στο κεντρί
πού'θελα να ξεχάσω

Χριστούγεννα κοντεύουν
και μελαγχόλησα
τα όνειρα γητεύουν
και αναπόλησα

Χριστούγεννα σιμώνουν
βουρκώνει η καρδιά
δυο μάτια με στοιχειώνουν
την κάθε μου βραδιά

Φανήκαν δυο αστέρια
ελπίδα στο κενό
απλώνω μου τα χέρια
ως τον ουρανό

Είπα να σε ξεχάσω
μα παραπάτησα
καρδιά μου να σε βράσω
πάλι αμάρτησα

Χριστούγεννα κοντεύουν
και μελαγχόλησα
τα όνειρα γητεύουν
και αναπόλησα

Χριστούγεννα σιμώνουν
βουρκώνει η καρδιά
δυο μάτια με στοιχειώνουν
την κάθε μου βραδιά

Παίρνω ένα ποτήρι
βάζω λίγο κρασί
η αγάπη σαν μπατίρη
φωνάζει φτα' ρε σύ

Σκουπίζω μου τα μάτια
μ'ακόμα σε ποθώ
ανάθεμα τα ινάτια
και πάλι θα χαθώ

Χριστούγεννα κοντεύουν
και μελαγχόλησα
τα όνειρα γητεύουν
και αναπόλησα

Χριστούγεννα σιμώνουν
βουρκώνει η καρδιά
δυο μάτια με στοιχειώνουν
την κάθε μου βραδιά

Συγχώρεση δεν ψάχνω
τον δρόμο μου τραβώ
μα μέχρι να πεθάνω
εσένα θ'αγαπώ

Μακάρι ένα σφουγγάρι
νά'σβηνε τα παλιά
κάτ'απ'τό φεγγάρι
να σ'έπαιρνα αγκαλιά

Μες της αγάπης μας την σιγαλιά!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-11-2012