Το ημερολόγιο μια ερωτευμένης ( μπορεί και τρ

Δημιουργός: rozalaki, Καζεράκη Ροζαλία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ειλικρινά, πολλές φορές στο παρελθόν αναρωτιόμουν αν έχω υπάρξει ποτέ πραγματικά ερωτευμένη. Έφερνα αναμνήσεις από το παρελθόν και κατέληγα στο ότι μάλλον ήμουν απλά ενθουσιασμένη. Και επειδή μετά από χρόνια νομίζω πως είμαι ερωτευμένη είπα να ξεκινήσω να γράφω τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου. Έτσι για να καθίσω μετά από χρόνια να τα διαβάσω, να δω αν θα γελάσω η αν θα κλάψω.
Προς το παρόν νιώθω χαμένη, σα να βαδίζω στους αιθέρες και αναρωτιέμαι αν θα έχουμε ποτέ κοινές μας μέρες. Να μπορώ να σε αγκαλιάζω και εκεί μέσα να κουρνιάζω. Να μπορώ να μη διστάζω κατάματα να σε κοιτάζω. Και εκεί κάπου στα σύννεφα που βαδίζω, τσουπ κάποιο παραπηδάω και στο κενό σκορπάω. Επιστρέφω στο κόσμο της λογικής και κανονίζω τα πράγματα της καθημερινής μου ζωής. Βέβαια η λογική πολύ ώρα δε κρατάει και πάλι η φαντασία μου στα σύννεφα πετάει.
Και εκεί χτυπάει το τηλέφωνο και τρέχω με φόρα να δω ποιος με καλεί! Και όταν διαπιστώνω πως δεν είσαι εσύ, μου φταίει η τεχνολογία και η συσκευή. Και έπειτα μιλάω με τη κολλητή μου, που μου λέει σύνελθε καλή μου!
Μα εγώ που να συνέλθω; Που με το μαξιλάρι μου παλεύω; Νύχτες και νύχτες σβούρες και σβούρες και στο στομάχι μου καούρες. Γιατί όταν ο έρωτας σου πέσει βαρύς μες το στομάχι, που να φας ένα τοστάκι; Βέβαια αυτό είναι το μοναχά καλό, μέχρι που σκέφτομαι να ζυγιστώ!
Μα πέρα από τη πλάκα, μ ’αρέσει που νιώθω ερωτευμένη! Που αντί γιατί κρίση και αν θα πάρω δώρο τις γιορτές εγώ σκέφτομαι αν εσύ με θες. Και αντί να μιζεριάζω εγώ χαμένη τον ουρανό κοιτάζω. Και τώρα πάλι εσένα έχω στο μυαλό μου, ξέρω πως θα σε δω και χάνω το μυαλό μου. Και αν σε κοιτώ γεμάτη από σιωπή, μη με παρεξηγείς, είναι που απλά φοβάμαι όχι μη μου πεις…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-12-2012