τα μάτια, μπλε γαλάζια

Δημιουργός: ΜΝΗΜΩΝ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΛΤΕΖΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

00.11΄40΄΄ 4/12/2012

Ήταν βαθειά κι αρμένιζαν, τα μάτια, μπλε γαλάζια
κι ήταν που λες χιλιόμετρα, σε άλλη πέρα χώρα,
μα ήσουν στο τηλέφωνο, στου πόθου τα γρανάζια
και μίλαγες ατέλειωτα, μαζί μου τόση ώρα

και κλείνανε τα σύνορα, των κόσμων να βρεθούμε
και διάβαινες ανάλαφρη, σαν σύννεφο στ’ αστέρια
κι οι λέξεις π’ ανταλλάσαμε, σαν πριν να κοιμηθούμε,
νανούριζαν το όνειρο, μαζί με Καλοκαίρια,

αυτά που προσπεράσανε κι αυτά που θε να ρθούνε
και πεθυμιά μας ήτανε, να ‘ρθούν καινούργιες μέρες,
-τις μοναξιές μας τάζαμε- στον Ήλιο να καούνε
κι οι στάχτες να σκορπίσουνε, στης λήθης τους αγέρες

κι ήταν θαρρείς και ξύπναγα, σαν να ‘μουν από χρόνια,
χαμένος μες τον λήθαργο, της μοναξιάς του κόσμου
και τώρα πια με τύλιγαν, ολόφρεσκα σεντόνια,
γεμάτα απ’ τα χάδια σου, που γίναν Ουρανός μου…..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-12-2012