Τροβαδούρος

Δημιουργός: Φώτης Ρούμπος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][I]Θα σε θυμάμαι όμορφη, απρόσιτη, θλιμμένη,
η τελευταία εικόνα σου στο νου μου θ' απομένει,
με μάτια που τρεμόπαιζαν και χέρια που ριγούσαν
και τ' άρωμα που θα 'χανε οι άγγελοι αν ζούσαν.

Τώρα φωτιά θα γίνεσαι και φλόγα ενός αγνώστου,
από το νέκταρ της ψυχής και του κορμιού σου δώσ' του,
μα πρόσεχε το εφήμερο κι απατηλό του χάδι
μη σε βυθίσει στο βαθύ της μοναξιάς σκοτάδι.

Πριν να βουλιάξω στο κενό τ' απύθμενο του πόνου,
σαν τροβαδούρος επικός στις σήραγγες του χρόνου,
με ματωμένη τη φωνή θα ξανατραγουδήσω
για τη χαμένη αγάπη μου, που ζω για ν' αναστήσω...[/I][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-01-2013