Στάχτη στον αέρα

Δημιουργός: Φώτης Ρούμπος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Θέλεις να πεις πολλά
και να τ’ ακούσει κάποιος
ο νους σου είναι σάπιος
στιγμών ρινίσματα.
Νομίζει είν’ αργά
καλώδια κομμένα
με τα μαλλιά βαμμένα
πυρός βαπτίσματα.

Φεύγει μα δε γυρνά
και σε αφήνει μόνο
λεπτού σιγή στον χρόνο
σκιά σου γίνεται.
Μαθαίνει να ξεχνά
ξεχνά μα δεν κοιμάται
τις μνήμες της φοβάται
σε άλλον δίνεται.

Κι εσύ να ράβεις τις πληγές της
τις αντοχές σου να μετράς
ν’ αναρωτιέσαι αν χωράς
μες στις ρωγμές της.

Τρέμει τα πρωινά
που μόνη της ξυπνάει
μπορεί και να πονάει
ξέρει και κρύβεται.
Βαδίζει στα στενά
αργό το κάθε βήμα
κάποιο δικό σου ποίημα
για ρούχο ντύνεται.

Μοιάζει με τη φωτιά
που καίει στην παραλία
στημένη ισοπαλία
σ’ αγώνα ψεύτικο.
Ραγίζει η ματιά
για της καρδιάς τον κλέφτη
κι αυτή πενιά που πέφτει
σε μπλουζ ρεμπέτικο.

Κι εσύ να ράβεις τις πληγές της…( R )

Θέλεις να πεις πολλά
και να τ’ ακούσει εκείνη
που δάκρυ έχει γίνει
μες στην παλάμη σου.
Σκορπίζεσαι ψηλά
σα στάχτη στον αέρα
κι αυτή χλωμή σα σφαίρα
μες στη θαλάμη σου. [/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-01-2013