Το στενό σοκάκι

Δημιουργός: ... άρα υπάρχω, Χρηστάκης Μπέστας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Lucida Sans Unicode][color=black]Στον αυλόγυρο ασβέστη
γύρω απ’ τα στενά σοκάκια
ξύλα καίγαμε για ζέστη
τ' "αγαπώ" σε ραβασάκια.

Γνώριζες τον γείτονά σου
μέσα στα στενά σοκάκια
κι είχε χώρο η καρδιά σου
για των άλλων τα μεράκια.

[B]Στης γειτονιάς μου το στενό σοκάκι
έδεν' η αγάπη τις καρδιές
και τα μαλλιά φιογκάκι.[/B]

Καλντερίμι μα και χώμα
είχαν τα στενά σοκάκια
πρώτο μου φιλί στο στόμα
πρώτα του έρωτα στιχάκια.

Τα αξέχαστα τα βράδυα
μέσα στα στενά σοκάκια
παίζαμε μεσ' τα σκοτάδια
το κρυφτό και τα σκλαβάκια.

[B]Στης γειτονιάς μου το στενό σοκάκι
στη φτώχια έπινε η χαρά
κι ο χωρισμός φαρμάκι.[/B]

Τόσα χρόνια ίδια εικόνα
πάγωσε θαρρείς ο χρόνος
μεσ' τον κήπο η ανεμώνα
μέσα στην καρδιά μου πόνος,

που' χω φύγει μακριά σου
ναυαγός μέσα στην πόλη
την καρδιά μου αφουγκράσου
που ζητά αγκυροβόλι.

[B]Της γειτονιάς μου το στενό σοκάκι...
-πόνος χαρά και έρωτες-
ανάμνηση και "Ιθάκη".[/B][/font] [/color]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-02-2013