Σκουριασμένες αυταπάτες

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Σκουριασμένες αυταπάτες[/B]

Σβησμένα φώτα κι η ανάσα παγερή,
ληγμένα όνειρα, ο νους μου ξεφυλλίζει
ναν’ ο αέρας, που ‘χει σβήσει το κερί
ή η αλμύρα, που απ’ τα μάτια ξεχειλίζει;

Τρέμει η ψυχή. Πώς τη φοβίζει το κενό-
μα θέλει απόψε το ταξίδι να ξεχάσει,
να μείνει μόνη, σ’ αδιέξοδο στενό
κι από το τίποτα στο πουθενά να φτάσει.

Μη με ρωτήσεις, αν αντέχω, να σου πω
δίχως ζωή, πώς τη ζωή μου ταξιδεύω,
σε σκουριασμένες αυταπάτες ακουμπώ
και με το ψέμα, την αλήθεια μου μερεύω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-02-2013