Ας μην ξημέρωνε η Κυριακή

Δημιουργός: marmatou, (Μαρία Τσακ)

Στον Ηλία μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Mόλις φέξει, μόλις χαράξει
ξυπνάς, αναδιπλώνεσαι, χώνεσαι στην αγκαλιά μου
Ενας κόμπος, μικρός δισταγμός, σαν λυγμός
Είναι και πάλι Κυριακή μου λες, δεν το αντέχω
Δεν παλεύεται το πενθήμερο
Είναι πικρό, βασανιστικό το αντίο

Κάθε ώρα, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, τόσο πολύτιμα
Μην κοιμηθώ, μην ξεχαστώ, μην σπαταλήσω
Πέντε μέρες χωρίς να σ΄ακουμπώ
να σ΄ακούω χωρίς το βλέμμα σου να θωρώ
χωρίς το ζεστό σου χαμόγελο, στο τηλέφωνο, να γελώ

Πέντε μέρες και πέντε νύχτες μακριά σου
να μην σ΄αγγίζω, να μην σε μυρίζω
Πέντε μέρες μουντές, μοναχικές, σέρνονται
έρπουν και ταυτόχρονα πετάνε, φεύγουνε
ώσπου νάρθει ξανά η Παρασκευή
Τότε πανηγυρίζω

Δύό βράδυα μόνο τι να μου φτάσουνε
ποιάς επιθυμίας τον καημό να χορτάσουνε
Δυό βράδυα ατέλειωτα, αξημέρωτα, θεέ μου ας μην τελειώνανε
Ας μην ξημέρωνε η Κυριακή, ας ήταν Σάββατο όλη η εβδομάδα
Στην αγκαλιά σου να ξυπνώ, δίπλα μου να σε νιώθω
να λιώνω από έρωτα, να καίγομαι από πόθο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-03-2013